tęcza i rowery

Wczoraj po powrocie z Cambridge zawzięłam się i postanowiłam skończyć szalik z wełny kauni, o którym pisałam już wcześniej. Dzieci były baaardzo zmęczone i zasnęły szybko, więc miałam jeszcze więcej czasu dla siebie. Nie jest jeszcze tak do końca gotowy, ale chciałam go wam pokazać! Wygląda pięknie, jedynie dzięki urodzie wełny właśnie, w związku z tym postanowiłam, że jak poprawię swoje umiejętności władania szydełkiem, to dam mu kiedyś nowe i bardziej dostojne życie. Tym czasem będzie mi służył jako baktus.

Wyprawa na spotkanie z koleżanką była niezwykle udana, nie wiem tylko po co targałam ze sobą wszędzie aparat i 3 (słownie TRZY) obiektywy. Zrobiłam może 10 zdjęć, żadne z nich godne uwagi, a ramię od dźwigania boli mnie do dziś. Coż, może następnym razem będę mądrzejsza:) W Cambridge niezmiennie fascynuje mnie natłok rowerów, które są wszędzie.

Miałam nadzieję na zakupowe szaleństwo, ale chyba muszę być chora, bo przywiozłam ze sobą tylko trzy niewielkie motki wełny, w związku z którą mam bardzo ambitny plan:).

 

Dobrego poniedziałku!!!

Dziękuję!

Muszę przyznać, że bardzo zaskoczyła mnie liczba komentarzy pod postem cukierkowym. Spodziewałam się, że skoro niewiele osób wie o moim nowym blogu, mało kto zajrzy tutaj ponownie. Pięknie dziękuję i teraz już wiem, że ktoś będzie mnie czasami czytał:)

A teraz uwaga uwaga, ogłaszam wyniki losowania. Napięcie rośnie wiem wiem...... tkaniny oraz pierwszy numer Mollie Makes lecą do Kamili, która tworzy przecuuuudne patchworki! Gratuluję i Kamilo proszę o kontakt mailowy (tsumiko.iza@gmail.com).

U nas nastał długi weekend i tym razem mam przyjemność mieć męża w domu, w związku z czym uwaga... jutro wybieram się BEZ dzieci na spotkanie z koleżanką, ploty przy kawie i może jakieś małe babskie zakupy! Dawno nie byłam tak podelscytowana:)

Ponadto dziś w sklepie nie mogłam się oprzeć i kupiłam sałatę, której odmiany nie znam, tylko dlatego, że bardzo mi się podobała. Smakuje tak samo jak zwyczajna sałata:(.

A Lena miała drugie podejście do truskawek, pierwsze zakończyło się wysypką. Wbrew pozorom, zjadała je ze smakiem:)

Jeszcze raz dziękuję wszystkim za udział w candy i życzę Wam udanej reszty weekendu!

dzień mnie zaskoczył

Wczorajszy dzień zaskoczył mnie totalnie. W związku z silnie wiejącym wiatrem spodziewałam się, że gdy tylko otworzę drzwi domu, oberwę pyłem wulkanicznym z Islandii w twarz! Nic bardziej mylnego, wiatr nadal wiał, ale nie tak straszliwie, a na dworze było przyjemnie i słonecznie. Znów mogłam dzieci zabrać do lasu i  do parku. 

 

Na ten kwiat maku czaiłam się od dawna, maki już prawie przekwitły a mnie nigdy nie udało się zatrzymać i pochylić nad nimi z aparatem. Kompozycja wyglądała niezmiernie polsko na białym tle ogrodzenia. Niestety znów zawiało, więc jedyne makowe zdjęcie jakie posiadam, to to poniżej:)

Wiejący nieustannie wiatr otoczył mnie wczoraj zapachem świeżego chleba, wypiekanego w pobliskiej piekarni, stąd też u nas w domu zapanował zapach ciasta drożdzowego. Palce lizać! Jeśli ktoś się odważy, podaję swój przepis, niemniej jednak zazwyczaj ciasto robię na tak zwane oko, więc może on nie być miarodajny, aczkolwiek wychodzi zawsze!

Potrzebujemy:

500 g mąki

2 jaja

pół szklanki cukru

cukier waniliowy

pół kostki drożdży (50g)

około 400 ml ciepłego mleka

1/3 kostki masła

♣ z odrobiny mąki, cukru, mleka (około 2 łyżki) i drożsży robimy zaczyn i czekamy aż podwoi on swoją objętość

♣ do dużej misy wsypujemy przesianą przez sito mąkę, dodajemy cukier, cukier waniliowy i jaja, mieszamy razem

♣ dodajemy mleko, wyrabiamy ciasto; następnie dodajemy wyrośnięty zaczyn (znów wyrabiamy ciasto) oraz roztopione masło i wyrabiamy aż ciasto będzie odchodzić od ręki

Ciasto zostawiamy do wyrośnięcia, następnie przekładamy na wyłożoną papierem do pieczenia blaszkę i posypujemy owocami (tym razem użyłam borówki amerykańskie, polecam starte i posdmażone z cynamonem jabłka!). Pieczemy około 40 minut w temp 170 stopni. Smacznego!

Candy! Zapraszam!

Skromnie troszkę, ale chciałam się z wami podzielić. Jak już wspomniałam, z niecierpliwości wrodzonej stałam się właścicieklą dwóch egzemplarzy magazynu Mollie Makes, więc jeden chętnie odstąpie. Znajdziecie w nim mnóstwo pomysłów oraz zestaw filcu i szablony, dzięki którym wykonacie etui na telefon, o którym też pisałam kilka postów wcześniej. Do gazety dorzucam kilka dość sporych kawałków dizajnerskich tkanin. Żeby wziąć udział w losowaniu candy, należy jak zawsze zostawić komentarz pod tym postem oraz zamieścić na swoim blogu linka do tegoż właśnie. Zapraszam serdecznie! Zwycięzca zostanie wylosowany w sobotę, 28 maja:)

kucharz duży i kucharz mały:)

Gdy tylko ujrzałam w lokalnym hipermarkecie zestaw małych akcesoriów kuchennych (wałek, trzepaczka, łopatka, drewniana łyżka i kilka foremek do wycinania ciastek), nie mogłam się oprzeć i wrzuciłam go do koszyka.

Dziś przystąpiliśmy z Mikołajem do dzieła! Było to dla mnie niezwykle ważne, ponieważ mój syn niespecjalnie lubi brudzić się jedzeniem. Zabawa ta dała mi trochę nadziei, że może jednak coś się zmieni. Miki ubijał jajka, mieszał i sypał mąkę, wałkował ciaso, wycinał różne kształty a na końcu zjadł to, co zostało w misce (!!!bo to duży sukces!!!).

Trochę bałaganu i dobra zabawa. Późniejszym popołudniem mój maluch kroił radośnie ogórek do surówki, wspominając przy tym brytyjską bajkę o kucharzach:) Mała siostra też miała swój wkład w związku z ciasteczkami - zjadła jedno ze smakiem:). 

Zapomniałabym! Ciasteczka wg przepisu niezastąpionej Doroty z mojewypieki.blox.pl. Palce lizać!

Ponieważ dziś niedziela, obiecuję candy na jutro:) Miłego wieczoru!

wełna, filc i pewne czasopismo

W ostatnim poście pokazywałam wam piękną,tęczową wełnę Kauni. Dziś prezentuję już kawałek szalika/chusty, zwanego baktusem. Na szczęście sposób wykonania jest bardzo prosty, aczkolwiek wydaje mi się, że ten szal będzie daleki od ideału. Tak czy owak, cokolwiek by to nie było, kolory wełny z pewnością zrekompensują całość. Kauni jest absolutnie cudowna!!!

 

Chciałabym też wspomnieć o nowości na rynku "prasowym" dla miłośniczek rękodzieła. Baardzo nie mogłam się doczekać na pierwszy egzemplarz i ostatecznie mam teraz dwa numery Jeden gazety Mollie Makes. Jest to czasopismo napakowane świetnymi pomysłami i pięknymi zdjęciami, szablonami, kalendarzem wydarzeń "craftowych" (na tetenie UK). Od razu zamówiłam z wielką radością prenumeratę i zabrałam się za wykonanie pierwszego "projektu" (w sumie to projekciku) wykorzystując gratis dodany do gazety. Zajęło mi to prawie trzy dni (nie siedziałam przy tym całymi dniami, tyle czasu dały mi dzieci, że przeciągnęło się do 72 godzin:)). Mogę napisać:tadam oto moje pierwsze i ostatnie etui na Iphone'a.

Tak tak "markowy" guzik wykorzystałam celowo, w końcu IPhone to produkt Apple prawda?:)

W związku z tym, że jeden egzemplarz Mollie Makes leży samotnie, postanowiłam dodać kilka fantów i zorganizować CANDY! o którym mam nadzieję napisać jutro:) Zapraszam!

Voila!

Hurra! W końcu mój kocyk jest gotowy! Nie jest idealny, kosztował trochę pracy, ale z pewnością jest napakowany miłością:) Krytyczny moment nastąpił podczas obrębiania, ponieważ nie potrafiłam znaleźć żadnego sposobu, który by mi odpowiadał. Rozwiązanie znałazłam na niezastąpionym raverly i skorzystałam z darmowego wzoru.

A teraz oczywiście bomba zdjęciowa:

Coś w tym kocyku jest, że dzieci go bardzo lubią, jak tylko go rozkładam, to skaczą po nim szaleńczo:)

Ponieważ szydełko i robótki na drutach, to hobby ciche i nie wymaga większego przygotowania, a w dodatku można się za pracę zabrać kiedy tylko jest taka możliwość, będę kontynuować. Teraz zaczęłam robić na drutach (po raz pierwszy w życiu), szal/chustę z pięęęęknej wełny Kauni EQ, więcej napiszę następnym razem:).